Moćna misterija vasione. Crvotočina. Teorijska pretpostavka, odnosno, prolaz kroz vreme koji može da stvori prečice za duža putovanja širom neshvatljivog univerzuma. Šta znači Crvotočina, jesu li to mesta koja donose opasnosti od iznenadnog urušavanja sa neshvatljivom radijacijom egzotičnih materija… Ali to je sve gore u Svemiru, tamo daleko od ovih malih lokalnih misterija gde se ne mora posegnuti za NOVIM teorijama. Dovoljno je ući u malu arhivu vršačke političke istorije, ili u istoriju vršačke Crvotočine. Crvotočina na nebesima sadrži dva otvora i svojevrsni tunel koji spaja različite tačke u prostoru – vremenu, taj izmaštani tunel stvara prečicu koja može da prekrati vreme putovanja, tamo vreme ne znači ništa, prc, i eto te na drugoj strani, nemaš pojma ni koliko si prešao kilometara. Sve je to u glavama tih blesavih naučnika. Ali, ovde u Vršcu postoji jedna vrelo egzaktna pojava. Nju je izmislio Branislav Matić, koji je poput Alberta Anštajna, smislio teoriju relativnosti demokratije. Matić je tvrdio da uopšte ta demokratija nije konkretna stvar, tvrdi da se ona može menjati u skladu sa interesima određenih političkih grupacija. Kod Matića levo i desno ne znače ništa, važno je uvek biti između te dve relativne pozicije, i eto crvotočine. Samo smisliš priču o nekom starom Vršcu koji ima svoju burnu prošlost, neke istorijske ljude, Sterije, Paje, Brašovane, kenjaš kako su oni bili toliko pametni da su postai Bogovi istorije. Onda kenjaš o tome kako si baš TI, ili ON, Brana, upravo ta spodoba koja će spojiti tu prošlost sa onim sutra, sa budućnošću, i to sve preko leđa građana, dakle, svih nas.
Taj proces spajanja onog juče sa onim sutra, to je prostor Crvotočine. Njegove izmišljotine o udruženjima „Vršačka inicijativa” ili ovo danas „Za bolji Vršac”, to je prostor unutar kojeg uopšte nije važno koliko je sati, koliko je vremena prošlo od kad su njegovi sateliti Ljuba Šljivić ili danas, Branko Malović, generator stvaranja crnog tunela kombinacija, pretumbačina odbornika, muvanja po opštinskim kuloarima. Njegova kombinacija premeštanja političara sa jedne tačke na drugu je konkretna stvar, kod njega to nije kao kod Anštajna pretpostavka ili teorijski zaplet. Matić vrlo konkretno smisli teoriju, nađe ljude, zatalasa, hiptnotiše raju svojom besprekornom naracijom o boljim danima koji nam slede, a onda zauzme nekoliko mesta u lokalnom parlamentu i tu počinje da burgija – da crvotoči. Za nekoliko meseci iz te njegove grupe, nekoliko njegovih postanu njihovi, pređu kroz nastalu Crvotočinu na drugu stranu. Ali, oni su uvek njegovi. On ih uvek može naterati na sve. Može ih ubediti da postanu i kandidati za gradonačelnicu.
Upravo ovih dana je došlo do jedne takve fuzije, jedna njegova se draftuje da zameni jednu njihovu i da postane gradonačelnica. E to je ta Crvotočina, taj prostor muvanja između vlasti i opozicije, Matić uvek tu nešto crvotoči.
Međutim, iako Crvotočine na nebesima sadrže dve strane, dva otvora i svojevrsni tunel koji ih spaja i koji se dokazuje samo matematičkom pretpostavkom, ovaj Matić za razliku od Anštajna, ima dokaze na zemlji, da se prostom matematikom može povećati broj odbornika SNS-a, a negativna masa Crvotočine na razvoj grada Vršca otkriti prostim uvidom u spisak članova SNS-a. Dakle, Branko Malović i Brana Matić nisu ni blizu Albertu Anštajnu, oni skupa su Anštajn na kvadrat (BM/BM=SNSnaM2). Ova formula u kojoj su inicijali BM, zapravo, isti, početna slova njihovih imena, dokazuje da se negativna masa Crvotočine, ili bolje rečeno CRNE RUPE GRADA VRŠCA, uvećava svakog dana, sa tolikim potencijalom da zaista ceo grad može uvući u nesagledivu katastrofu nestanka i ono malo normalnosti koje sad poseduju neki. Ovaj jači SNS-ov BM, zgrabio je ovog BM i jebe ga kao sansku kozu. Zgrabio ga je za bradu i počeo da ga melje i gura u simboličnu formu obične mašine za mlevenje mesa, koja je maketa one na nebesima. Produk te meljavine su mali crvi, obični crvi koji nisu oni kvantni crvi iz nebesa, već obični, domaći, vršački, od krvi i mesa… koji su se razmileli po opštini i prete da pojedu i ono malo nade.
Određena rešenja relativnosti omogućavaju postojanje Crvotočine, čiji su otvori zapravo crne rupe. Međutim, prirodno formirane crne rupe, od umiruće zvezde, ne stvaraju same crvotočine… – ovde u Vršcu Branko Malović stvara od subjekata Crvotočine MRTVE ZVEZDE. Koja je brzina tog mraka, pokazaće dovitljivost Brane Matića… odnosno, moć da jednu „njegovu” odvrati od ideje da postane gradonačelnica. Relativno vreme će pokazati.
